WAT IS DAT/DAT IS DAT

Watisdat is verhuisd naar het Forum

Met ingang van de zomer van 2006 is de rubriek WATISDAT op deze website vervangen door het Internet Forum van Ambacht & Gereedschap. Op dit forum kunt u zelf vragen stellen, foto´s van onbekende gereedschappen plaatsen. Uiteraard kunt u zelf vragen beantwoorden op gebieden waarop U deskundig bent en ook mysterieuze gereedschappen van ´lotgenoten´ identificeren. Voor meer informatie over het forum ga naar de forumpagina of ga met onderstaande knop direct naar het forum. Veel plezier!


(Uiteraard blijft de mogelijkheid bestaan dat u zich tot Hans de Rode richt om antwoorden oip uw vragen te krijgen.)

WAT IS DAT is een rubriek ´voor lezers, door lezers´, onder redactie van Hans Rode. Als u een onbekend stuk gereedschap bezit waarvan u doel en herkomst niet kent, stuur hem dan een tekening of duidelijke foto en vermeld de afmetingen en eventuele gegevens waarover over u wel beschikt. Wellicht dat onze lezers een oplossing voor uw probleem kunnen aandragen en vindt u de oplossing onder het kopje DAT IS DAT in een volgend tijdschrift terug. Oplossingen, informatie en nieuwe vragen kunt u kwijt bij Hans Rode. Email

new.gifRaadsels wat-is-dat-tafel najaarsbijeenkomst 2004

De wat-is-dat-tafel op onze vorige najaarsbijeenkomst leverde weer veel raadsels, maar helaas niet even zovele oplossingen op. Twee van de ´probleemgevallen´ hebben we hier letterlijk en figuurlijk voor de lens gehaald. Dit in de gedachte dat een oplossing voor deze, wel heel bijzondere puzzels zich alsnog zal aandienen. Messing kolf
Twaalf in een dozijn
Deze messing kolf (aan de bovenzijde open, inhoud ca. ¾ liter) zou op zich niet zo bijzonder zijn, ware het niet dat dat er aan de onderzijde een twaalftal kleine tuitjes aan gesoldeerd zitten, waardoor die inhoud - wat die ook geweest moge zijn - kon weglopen. Merkwaardig of raadselachtig? Aan u het antwoord!



Messing kolf
Wel of geen drijver?
Dit beitelachtige voorwerp (we weten: van Franse herkomst) is een bijzonder staaltje van handsmeedwerk. De vorm waarin het is gebogen, is geen zuivere cirkelboog. Aan de binnenzijde is er een strip aan geklonken, waarop drie ´lippen´ zijn aangebracht (de klinknagels zitten aan de achterkant). Hoewel een vouw niet goed zichtbaar is, heeft de onderzijde een vrij scherpe snede. De lengte is ca. 20 cm, de breedte ca. 13 cm. In eerste instantie doet het gereedschap aan een drijver denken die de kuiper bij het aanbrengen van de sluitbanden gebruikt. Maar vanwege de beschreven vorm en uitvoering is die veronderstelling toch erg onwaarschijnlijk.

Twijfels rond de drietand

Zeeland kent een vijftal unieke archeologische monumenten. Het zijn de zogenoemde ringwalburgen, wier duizendjarige aanwezigheid nog is terug te vinden in plaatsnamen als Domburg, Middelburg en Oost-Souburg. Hoewel deze burgen bovengronds nog maar nauwelijks als verdedigingswerken herkenbaar zijn, bevatten ze ondergronds gegevens te over.

De ROB (Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek) te Amersfoort heeft de laatste tientallen jaren hiernaar groot- en kleinschalig onderzoek verricht. Daarbij bleek dat veel bodemvondsten determineerbaar waren. Maar over de achtergrond en functie van één soort artefacten tast men nog steeds volledig in het duister. Ofschoon het hier voorwerpen uit de Vroege Middeleeuwen betreft, willen wij namens de ROB deze Wat-is-dat toch graag onder de aandacht van onze leden brengen.

Drietand? foto ROB, Amersfoort
Benen gebruiksvoorwerp

Via ons lid Jan Neelen kregen we een reactie op de mysterieuze drietand. Jan vertelde ons dat mevrouw Ans Nieuwenburg-Bron uit Hilversum al jaren bezig is over dit onderwerp gegevens te verzamelen om daarover een publicatie uit te brengen. Wij namen contact met haar op om hopelijk de oplossing te kunnen vermelden. Helaas is het haar op dit moment nog niet mogelijk een tip van de sluier op te lichten. Met spanning kijken we daarom uit naar de verschijning van haar artikel. We komen er te zijner tijd vanzelfsprekend op terug!
Intussen verbazen we ons hoe wonderlijk de wegen tussen vraag en antwoord kunnen lopen.

Het betreft getande, holle, benen gebruiksvoorwerpen (vooralsnog als ´drietand´ aangeduid) waarvan er een tiental op diverse plaatsen (ook buiten Zeeland zijn gevonden). De tanden bevinden zich op de bijna platte achterkant; de bolle voorzijde heeft een versiering (zie foto).
De hoogte van de drietanden varieert van ca 30 tot 60 mm. Bij enige lijken er tanden te zijn afgebroken. Deze exemplaren zijn echter, gezien de polijsting, ook na de breuk nog in gebruik geweest. Het missen van een van de drie tanden maakte het voorwerp blijkbaar niet onbruikbaar.
Bovenstaande beschrijving vormt slechts een klein deel van de gegevens die beschikbaar zijn. Voor mensen die geïnteresseerd zijn of denken zelf informatie te kunnen aandragen, zijn die gegevens verkrijgbaar bij Hans Rode.

Tang

TangOp de beschreven tang in het vorige nummer gaf alleen onze redacteur zelve een reactie. Over die tang met zijn wonderlijk gevormde bek kon Gijs Nederlof het volgende melden. ´Ik zocht contact met Porter-Ferguson, een fabriek in Amerika op het gebied van gereedschappen voor de automobielbranche, waarvan ik het adres via internet gevonden had. Ik kreeg het volgende antwoord: "Met de productie van deze tang werd omstreeks 1970 gestopt. Het is een drip moulding plier, een tang om het regengootje bij een auto te vormen. Je neemt de delen van dak en zijkant in de tang en buigt ze rollend over, daarbij een lip vormend. Tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw hadden auto´s zo´n regengootje."´

Raadseltje

Zien is geloven! De spiegel is gemonteerd op een soort zelfklemmende tang die om het achterspatbord van een fiets gezet kan worden. Door een beetje te mikken kun je, bij het voorwiel staande, het achterlichtje in beeld krijgen. Piet Anker heeft er een model van gemaakt, zodat hij niet met fietsen hoeft te sjouwen als hij met zijn verzameling vreemde vogels de boer op gaat. Met de dynamo op de voorband wordt een slinger aan het wiel gegeven en de beroeps- of liefhebberijfietsenmaker kan zien ´of tie het doet´. Dit vreemde apparaatje, waarbij een draaibare spiegel het basiselement vormt, maakt deel uit van de omvangrijke verzameling van ons lid Piet Anker. En nu mag ú raden voor welk doel het gediend heeft (en eigenlijk vandaag de dag nog praktisch bruikbaar is). Wilt u zich, na uw gepuzzel, overtuigen van de juistheid van uw oplossing? We zullen u niet tot de volgende editie laten wachten. Houd de muis boven de foto en... verbaas u!


Home